سفر ایستگاه

قطار مى رود   


 تو مى روى 


تمام ایستگاه مى رود 


و من چقدر ساده ام 


که سال هاى سال 


در انتظار تو  


کنار این قطار رفته ایستاده ام 


و همچنان  


به نرده هاى ایستگاه رفته 


تکیه داده ام 

 


 

 

پ.ن: 

 

از این شعره خیلی خوشم میاد.نوشتمش اینجا   

یاد  آقای امین پور هم گرامی باد