هم ارزشی

دیروز بعد مدتها که بیرون نرفته بودم - با مادرجان رفتیم بیرون.توی مسیر برگشت چندتا خرید هم انجام دادیم. 

و این شد انگیزه مطلبی که الان می خوام بنویسمش. 

علاوه بر خریدهاییی که داشتیم - یه بسته خرما گرفتیم و یه بسته پفک! (لطفا نگین خانم معلم پفک می خوره مگه و اینا از همین تریبون اعلام میکنم که بنده پفک دوست میدارم البته زیاد از حد نمی خورم اما خب دیگه ) خلاصه رسیدیم جلو در خونه و من همانطور که پاکتها دستم بود - این نکته برام جالب بود که: بسته ی پفک و بسته ی خرما هر دو یک قیمت داشتند اما اثر و خواصشون با هم قابل قیاس نیست. 

حالا دارم فکر می کنم که مثل داستان پفک و خرما - توی زندگی هم ممکنه ما عمرمون رو صرف کارهایی بکنیم که شاید ارزشمند نباشند اما دلمون به انجامشون شاد میشه و کارهایی هم باشه که اگه همون عمر رو پاشون بذاریم خاصیت و نتیجه ی با ارزشی بشه ازشون گرفت. و خدا کنه که عمری که پای مسائل ارزشمند و مفید میگذاریم به مراتب بیشتر از دلخوشیهای محض کوتاه مدتی باشه که شاید بعدش هم تلخیی همش رو توی ذهنمون تحت الشعاع قرار بده.

اصلاْ هم فلسفی نشدم.فقط بدجور دنبال موضوع جدید بودم که شاهد از غیب رسید. 

این روزها منم از دعای خیرتون بی نصیب نگذارید.  

طاعات قبول