چی شد که رفتم مشهد

 

ماجرای سفرم به مشهد برام خیلی جالب بود. آخه از دوماه پیش که مدیر خانم گفت : من و مریم (همکارم و معاون تربیتی) بچه ها رو می بریم اردوی مشهد. تو و معاون خانم هم می مونید مدرسه.! من :   اما خوب چاره ای نبود.تصمیمها گرفته شده بود و منم خیلی دلم میخواست برم. با خودم گفتم : باشه - منم برام جور میشه و میرم زیارت.مگه فقط باید با بچه ها برم؟ خلاصه این داستان گذشت تا درست سه روزمونده به زمان حرکت اردو - پدر معاون خانمی که قرار بود برن مسافرت - بیمار شد و فوت کرد و ما همه  و  که این بنده خدا توی این ایام فوت شدن. (خدا بیامرزدشون) و خلاصه که رفتن ایشون به اردو منتفی شد. موند تا اینکه مدیر خانم ۵شنبه بهم گفت: می تونی فردا باهام بیای بریم اردو؟ آمادگی داری؟  

من :  کی ؟ من؟   

مدیر خانم :  آره دیگه! مشکلی هست؟ 

-  نه اتفاقاْ کی بدش میاد؟  

در این حین - معاون خانم (آموزشی) برگشته با قیافه ی  پس کارهای اداری و اجرایی رو کی انجام بده؟ من بلد نیستم ها! گفته باشم. موردی پیش بیاد من چه کنم؟ 

خلاصه که داشت رای مدیر خانم رو میزد و منم داشتم ناامید میشدم اما یه چیزی ته دلم بهم امید می داد و آخرش به خودم گفتم : ببین از اولش هم که قرار نبوده که تو بری- پس اگه قسمتت باشه هیچ چیزی نمی تونه جلودار تصمیم مدیرخانم بشه و الا هم که هرچی می تونه مانع بشه. گذاشتم رفتم به اتاقم و دیگه به روی خودم نیاوردم و گذاشتم به عهده ی خدا که هرچی صلاح می دونه. اما ته دلم :  و  و از دست معاون خانم هم  و   

خلاصه ظهر شد و نزدیک رفتن به خونه که مدیر خانم گفت: پس کاراتو ردیف کن و فردا شب  ساعت ۸ بیا مدرسه که بچه ها رو ردیف کنیم و بریم. 

من باشنیدن این حرف خیلی خوشحال شدم و خیلی ذوق کردم و خدا رو شکر کردم از اینکه زیارت امام رضا (ع) نصیبم شد. امیدوارم نصیب شما و همه مشتاقا بشه.