زن که باشی

زن که باشی !

زن که باشی ترس های کوچکی داری !

از کوچه های بلند، از غروب خلوت

زن که باشی!

عاقبت یک جایی... یک وقتی... به قول شازده کوچولو !

دلت اهل یک نفر می شود

و دلت برای نوازش هایش تنگ می شود ...

حتی برای نوازش نکردنش

تو می مانی ودلتنگی ها

تو می مانی وقلبی که لحظه های دیدار تندتر می تپد

سراسیمه می شوی

بی دست وپا می شوی

دلتنگ می شوی

دلواپس می شوی

دلبسته می شوی

می فهمی که نمی شود...

نمی شود زن بود و عاشق نبود

دست خودت نیست

زن که باشی

گاهی رهایش می کنی وپشت سرش آب می ریزی و قناعت می کنی به رویای حضورش

به این امید که او خوشبخت باشد

دست خودت نیست

زن که باشی همه دیوانگی های عالم را بلدی !  

---

 

پ.ن ۱ : این مطلب  از وبلاگ دوستم خاطره خانم اقتباس شده. !  

پ.ن ۲ : واقعاْ به حس و حال الانم میخوره و یاد خوبی که توی ذهنم دوباره جوانه زده! حتی توی خوابهام!! 

پ.ن ۳: برای یک ثانیه عاشقم باش ، من باتری ساعتم را در می آورم . . .

پ.ن ۴ :   

نقش یک درخت خشک را در زندگی بازی میکنم

نمیدانم که باید چشم انتظار بهار باشم یا هیزم شکن پیر...