بعضی چیزا

 
بعضی وقتا آدم نمی تونه بعضی رفتارا رو توجیه کنه و چیزی در موردشون بگه! مثلاً: 

من مسیر خونه تا محل کارم و بالعکس رو با بابا طی می کنم و این هفته چند روزی بود که تا رسیدن بابا یه مسیری رو خودم یواش یواش می آمدم و گاهی بچه های کلاسم که باهام هم مسیر بودن همراهیم می کردند. دیروز آقای همکار برگشته میگه: چند روزه سرویستون! دیر میاد!! بهش بگین زودتر بیاد خب! 

من:  

چه اشکالی داره؟ من میرم پیشواز بابام 

- خب دعواشون کنین سر وقت بیان دیگه! 

- (نزدیک بود بگم آخه آقای همکار چکار این کارا داری که گفتم : من که مشکلی ندارم تازه بذارین دخترتون بزرگ بشه احوالتونو می پرسم! 

- 

(بعد پیش خودم میگم : بیا کرم از خود درخته دیگه! آخه من به اومد و رفت تو کار دارم؟ ) 

خلاصه دیروز که از سازمان آمده بودند برای ارزیابی عملکرد و این حرفها! یه برگه نظر سنجی دادن که ما بنویسیم و خلاصه خودکار ما دست به دست گشته بود تا دست یکی از همکارا بعد نوشتن فرمش میگه: 

- این خودکار شماست؟  

 - بله - قابل نداره همونیه که مدیرخان توی جلسه به همه دادند. 

- کی؟  

- جلسه هفته ی گذشته دیگه شما هم حضور داشتنی که! 

- اونکه اینجوری نبود! 

-چرا همه یه جور بودند رنگبندیشون متفاوت بود 

- اما انگار این خیلی جالب و شیکه! 

 

آدم نمی دونه چی بگه!یه بسته خودکار بین ملت تقسیم شده - حالا یکی میگه انگار این شیک تره! آخه چی بگم؟