دلانه های بارانی
دلانه های بارانی

دلانه های بارانی

گاهی وقتها...

گاهی وقتا فکر میکنم  

احساس تعلق آدم هم   

مثل اون بچه ی  گمشده توی یه خیابون بزرگه  

که هر کی رو از پشت سر در حال عبور می بینه  

فکر می کنه پدرشه و  

دنبالش راه میفته  

اما وقتی بهش می رسه  

می بینه که اشتباه کرده.  

 


هی روزگاااااااااااار

نظرات 2 + ارسال نظر
پارسبانو پنج‌شنبه 5 اردیبهشت‌ماه سال 1392 ساعت 09:12 ق.ظ http://taranomebahary.blogsky.com

آدما فکر میکنن بزرگ شدن، دنیاشون بزرگتر شده ولی دل هاشون کوچیکتر...



فکر کنم صحبت درستیه.

ممنونم از حضورتون

پسرک سه‌شنبه 3 اردیبهشت‌ماه سال 1392 ساعت 09:11 ب.ظ

چشمان جستجوگر همیشه با امید زنده می گردد و می پژمرد
مثال اون شعری که:
گلی گم کرده ام می جویم او را
به هر گل می رسم، می بویم او را...

جدی میگم.انگار گاهی مثل یه بچه ی گمشده میشه و هر کاریشم میکنی راه خودشو میره!انگار مه از دور سراب رو یه آبادی میبینه!!!!

ممنون از شما.

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.