دلانه های بارانی
دلانه های بارانی

دلانه های بارانی

باور زندگی

زندگی باور می خواهد

آن هم از جنس امید

که اگر سختی راه

به تو یک سیلی زد

یک امید از ته قلبت

به تو گوید که خدا هست هنوز!


ساحل

ساحل دلت را به خدا بسپار 

خودش قشنگ ترین قایق را برایت می فرستد   

 

پ.ن:  

خدایا! ازت ممنونم.بخاطر اون قایق قشنگ . یخاطر اون آرامش. بخاطر اون حس قشنگ

و منو ببخش بخاطر تمام بی فکریها و ندانم کاری هام.

 

 

خدا رو شکر

سلااااااام به همه.  

طاعاتتون قبول.  

راستش این مطلب رو وقتی داشتم وب "کفتر چاهی-یه جفت" می خوندم - تصمیم به نوشتنش گرفتم.   

 

نوشتن از نعمتهایی که خداوند بهمون داده هم سخته و هم آسون.نه اینکه همه چیزی که داریم نعمت خداست هنر اینکه بتونیم بشماریمشون و در نهایت ازشون خوب استفاده کنیم مهمه.  

و اما بعد  

خدایا شکر بخاطر تمام نعمتهایی که بهم دادی و این ده تایی که میخوام بنویسمشون باز هم شکر.  

1. خدایا شکر بخاطر وجود خانواده ای مهربان و خوب ( پدر و مادرم  و یرادرهایم )

2. خدایا شکر بخاطر توفیق سفر و گشت و گذار و زیارتهایی که نصیبم کردی و از این پس در تقدیرم قرار می دهی.

3. خدایا شکر بخاطر نعمت سلامتی و اینکه شرایط خاصی برام به وجود نیامد.که محتاج باشم و نخواه که محتاج کسی جز تو باشم. 

4.خدایا شکر که تونستم درس بخونم و تا حدودی پیشرفت کنم.و کمکم کن که بتونم بیش از پیش مفید باشم .

5. خدایا شکر بخاطر اینکه هیچوثت تنهام نذاشتی توی هر شرایطی (و هیچوقت تنهام نذار که سخت به تو و مهرت محتاجم) 

6.خدایا شکر بخاطر کار و فعالیتی که دارم.(کمکم کن که بهترین بمانم) 

7. خدایا شکر بخاطر موفقیتهای زندگیم و کمکهای نامحسوست که گاهی فراموششون کردم. 

8.خدایا شکر که می تونم ببینم و بشنوم و بخوانم و بنویسم و راه بروم و حتی لمس کنم.(خودت خوب می دونی که دارم از چی حرف می زنم) 

9.خدایا شکر بخاطر اینکه با هوشم - مهربانم  و گاهی بیش از حد احساساتی . بخاطر تمام احساسات خوبی که در وجودم هست ممنونم.و بخاطر اعتقاداتی که گاهی مهار می کنند رفتارهام رو.

10. خدایا شکر بخاطر تمام آدمهایی که به زندگیم وارد کردی و بعضی شدند دوست و بعضی همراه و بعضی هم با گذشت زمان رفتند اما به من درسهایی آموختند که همیشه در ذهنم می مانند.بخاطر تمامی این آمدنها که تو به نوعی مسببش بودی و برایم درس در بودنشان قرار دادی شکر. 

 

خب ده تا فرصتم تمام شد و تازه دارم می بینم که چقدر مطلب برای تشکر از خدا وجود داره.پس میگم: خدایا! بخاطر تمام نعمتهایی که بهم دادی ازت ممنونم و کمک کن که قدردان مهربانیت باشم. 

 

منم مثل آلما خانم ازتون دعوت می کنم که دوست داشتین ده تا از نعمتهایی که خداوند بهتون داده رو فهرست کنید تا با هم بخاطر نعمتهامون شکرکزاری کنیم.

ماندن هنر می خواهد


"آدمها می آیند
گاهی در زندگی ات می مانند
گاهی در خاطره ات
آن ها که در زندگی ات می مانند
همسفر می شوند
آن ها که در خاطرت می مانند
کوله پشتیِ تمامِ تجربیاتت برای سفر!
گاهی تلخ
گاهی شیرین
گاهی با یادشان لبخند می زنی
گاهی یادشان لبخند از صورتت برمی دارد
اما تو لبخند بزن
به تلخ ترین خاطره هایت حتی
بگذار همسفر زندگی ات بداند
هرچه بود؛ هرچه گذشت
تو را محکم تر از همیشه و هرروز
برای کنار او قدم برداشتن ساخته است
آدمها می آیند
و این آمدن
باید رخ بدهد
تا تو بدانی
آمدن را همه بلدند
این ماندن است

که هنر می خواهد

 

**این متن رو توی یه جامعه اجتماعی دیدم و خوشم آمد.جالب بود. :)

هم ارزشی

دیروز بعد مدتها که بیرون نرفته بودم - با مادرجان رفتیم بیرون.توی مسیر برگشت چندتا خرید هم انجام دادیم. 

و این شد انگیزه مطلبی که الان می خوام بنویسمش. 

علاوه بر خریدهاییی که داشتیم - یه بسته خرما گرفتیم و یه بسته پفک! (لطفا نگین خانم معلم پفک می خوره مگه و اینا از همین تریبون اعلام میکنم که بنده پفک دوست میدارم البته زیاد از حد نمی خورم اما خب دیگه ) خلاصه رسیدیم جلو در خونه و من همانطور که پاکتها دستم بود - این نکته برام جالب بود که: بسته ی پفک و بسته ی خرما هر دو یک قیمت داشتند اما اثر و خواصشون با هم قابل قیاس نیست. 

حالا دارم فکر می کنم که مثل داستان پفک و خرما - توی زندگی هم ممکنه ما عمرمون رو صرف کارهایی بکنیم که شاید ارزشمند نباشند اما دلمون به انجامشون شاد میشه و کارهایی هم باشه که اگه همون عمر رو پاشون بذاریم خاصیت و نتیجه ی با ارزشی بشه ازشون گرفت. و خدا کنه که عمری که پای مسائل ارزشمند و مفید میگذاریم به مراتب بیشتر از دلخوشیهای محض کوتاه مدتی باشه که شاید بعدش هم تلخیی همش رو توی ذهنمون تحت الشعاع قرار بده.

اصلاْ هم فلسفی نشدم.فقط بدجور دنبال موضوع جدید بودم که شاهد از غیب رسید. 

 

این روزها منم از دعای خیرتون بی نصیب نگذارید.  

طاعات قبول